Για σε Διαμαρτυρόμενε αδελφέ
(2)
Το άρθρο που δημοσιεύσαμε στο προηγούμενο τεύχος σχετικά με τη σύγχρονη "λατρεία" των Διαμαρτυρομένων, προκάλεσε αρκετή συζήτηση –θετική και αρνητική– και επίσης την αίτηση διαγραφής μερικών (ευτυχώς ελάχιστων) από τους παραλήπτες του περιοδικού. Αυτό φανερώνει πως υπάρχει ακόμη περιθώριο για χρήσιμο αντίλογο απέναντι στις αυθαιρεσίες ορισμένων ατόμων που με τον τρόπο τους διαμορφώνουν και επιβάλλουν ανορθόδοξες καταστάσεις στις δήθεν ονομαζόμενες "λατρείες". |
Στη δημοσιογραφική έρευνα που κάνουμε παρακολουθώντας και ερμηνεύοντας όσα συμβαίνουν στο χώρο της "λατρείας" των Διαμαρτυρομένων στην εποχή μας, μεταφέρουμε εδώ κάποια δεδομένα που αντλήσαμε από "εκκλησίες πρότυπα" τις οποίες, δυστυχώς, μιμούνται όλο και περισσότερο και οι Διαμαρτυρόμενοι της χώρας μας, νομίζοντας πως έτσι θα "πλουτίσουν την πνευματική τους ζωή".
Να πώς περιγράφεται η "φιλοσοφία" μιας σύγχρονης "εκκλησίας" του εξωτερικού, που σε λίγο θα έχει το πιστό αντίγραφό της στη χώρα μας, αν δεν το έχει ήδη.
Πιστεύουμε ότι η εκκλησία θα έπρεπε να είναι η πιο συναρπαστική, ενθαρρυντική και ουσιαστική εμπειρία της εβδομάδας.Γι' αυτό βρισκόμαστε σε ένα αμφιθέατρο 1200 καθισμάτων υψηλής τεχνολογίας, με θεατρικό φωτισμό, ήχο και video.
Γι' αυτό έχουμε μουσική αιχμής μαζί με δημιουργικά και συναφή μηνύματα που μιλούν για τις προκλήσεις της καθημερινής ζωής.
Γι' αυτό το λόγο σχεδιάσαμε και κατασκευάσαμε ένα παιδικό θέατρο και χωριό με ένα πραγματικό πυροσβεστικό όχημα στον τοίχο, και πολλά περισσότερα!
Δημιουργούμε εμπειρίες υψηλής τεχνολογίας και πολυμέσων για ενήλικες και παιδιά, που έλκουν την προσοχή και δίνουν μια νέα και φρέσκια ματιά του τι σημαίνει να έχεις μια πραγματική σχέση με τον ζωντανό Θεό.
Οι φωτογραφίες που παρουσιάζουμε εδώ είναι από κάποια φιλμάκια που συνοδεύουν την ιστοσελίδα της εν λόγω εκκλησίας –δεν σημειώνουμε το όνομά της απλά και μόνο επειδή δεν είναι μοναδική αλλά μάλλον χρησιμοποιείται εδώ ως ένα "δείγμα" της αρρώστιας– και όσοι έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο μπορούν να δουν και ενδεικτικά φιλμάκια από ζωντανές "λειτουργίες-λατρείες" της εν λόγω "εκκλησίας".
Μα σε τι βλάπτουν όλα αυτά; θα ρωτούσε κάποιος. Δεν είναι ωραία να περνάμε όμορφα στην εκκλησία, που επιτέλους είναι "το σπίτι του Θεού" και το δικό μας;Είναι τούτη μια αντίληψη εντελώς διαφορετική από εκείνη των χριστιανών των άλλων εποχών, που επιδίωκαν να δημιουργήσουν κατάνυξη, ευλάβεια και μετάνοια στα άτομα που έμπαιναν στην εκκλησία. Σήμερα όμως εκείνο που κυριαρχεί είναι η διασκέδαση, η απόλαυση, το ψυχολογικό "ανέβασμα" ή "φτιάξιμο", λέξεις εντελώς ξένες με τη χριστιανική πραγματικότητα και το στόχο του ευαγγελίου, που είναι η συμμόρφωση μας όχι με το πνεύμα του κόσμου αλλά με τη νοοτροπία του Θεού και τον χαρακτήρα του Χριστού και την ανύψωσή μας σε άλλες σφαίρες, προς «τα άνω, μη τα επί της γης» (Κολ. 3/γ/2).
Η εκκλησία δεν μπορεί να είναι "τσίρκο" ούτε ντίσκο ούτε νάιτ κλαμπ. Η εκκλησία δεν είναι ο χώρος όπου "βρισκόμαστε" αναμεταξύ μας αλλά εκεί όπου ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ συναντούμε τον Θεό. Σήμερα όμως πολλές εκκλησίες Διαμαρτυρομένων δεν έχουν λατρευτικές συνάξεις και μοιάζουν περισσότερο με χώρους διασκέδασης παρά τόπους λατρείας. Θα τολμούσαμε να πούμε πως αυτό είναι εκχυδαϊσμός της λατρείας αν μη τι χείρον. Η εκκλησία δεν είναι το "καφενείο" της γειτονιάς ούτε το γυμναστήριο και το spa ή το κομμωτήριο της συνοικίας. Μια ονομαζόμενη "εκκλησία" στο Λος Άντζελες περιέχει εστιατόριο, ιδιωτικό θέατρο και σάουνες...
Η εκκλησία είναι ο τόπος όπου οι χριστιανοί μπορούν να ζήσουν εντονότερα τις εντολές: «Χαίρετε μετά χαιρόντων και κλαίετε μετά κλαιόντων» και «Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε» (Ρωμ. 12/ιβ/15, Γαλ. 6/ς/2).
Ευτυχώς για την ώρα οι περισσότερες είναι εντελώς διαφορετικές, όμως η μιμητική τάση που επικρατεί στη χώρα μας ιδιαίτερα μεταξύ της νεότερης γενεάς και κάποιον φιλόδοξων "ηγετών" τείνει προς τα άκρα. Αλίμονο! |
