3η Διαθρησκευτική Συνάντηση “Προσευχής”
Ο Πάπας Ιωάννης-Παύλος Β~ συγκάλεσε για τρίτη φορά Διαθρησκευτική Συνάντηση Προσευχής για την Ειρήνη, που έλαβε χώρα στην ιταλική πόλη Ασίζη στις 24 Ιανουαρίου. Από ειδησεογραφικά πρακτορεία συγκεντρώσαμε ενδιαφέροντα στοιχεία που μεταφέρουμε εδώ για την ενημέρωση των αναγνωστών του «Τ», αφού τα ελληνικά ΜΜΕ αποσιωπούν σταθερά οτιδήποτε έχει σχέση με τη θρησκεία – εκτός και αν πρόκειται για σκάνδαλα. Παράλληλες συναντήσεις έγιναν και σε άλλες χώρες όπως Ρωσία, Βραζιλία, Ινδονησία, Ταϊλάνδη, Μακάο, Κογκό, Αργεντινή κ.ά. όπου συμμετείχαν εκπρόσωποι όλων των τοπικών θρησκειών και των περισσότερων χριστιανικών δογμάτων.
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ
Ορθόδοξοι πατριάρχες, Βουδιστές, Σιχ, Μουσουλμάνοι και εκπρόσωποι από 12 συνολικά θρησκείες ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση του Ποντίφικα και ένα ειδικό τρένο ταξίδεψε από το Βατικανό για την Ασίζη με δρακόντεια μέτρα ασφαλείας.
Καλωσορίζοντας τους ηγέτες μεταξύ άλλων ο Πάπας είπε,
«Σε καιρούς μεγάλης αγωνίας για την τύχη του κόσμου αισθανόμαστε πιο καθαρά από άλλοτε το καθήκον να διαθέσουμε τους εαυτούς μας στην άμυνα και προώθηση του θεμελιώδους αγαθού που είναι η ειρήνη. Είμαστε εδώ ως αντιπρόσωποι διαφόρων θρησκειών για να εξετάσουμε τους εαυτούς μας ενώπιον του Θεού αναφορικά με την αφοσίωσή μας στην ειρήνη, για να Του ζητήσουμε αυτό το δώρο, για να επιβεβαιώσουμε τη μεγάλη μας επιθυμία για έναν κόσμο μεγαλύτερης δικαιοσύνης και αλληλεγγύης. Το να ακούσουμε ο ένας τον άλλον είναι το πρώτο βήμα της ειρηνευτικής διαδικασίας, επειδή εξυπηρετεί στη διάλυση των σκιών της καχυποψίας και παρανόησης. Δεν μπορεί να λησμονηθεί ότι καταστάσεις καταπίεσης και διάκρισης υπάρχουν συχνά στην πηγή της βίας και της τρομοκρατίας, αλλά οι θρησκευτικοί ηγέτες γνωρίζουν ότι η συγχώρεση είναι επίσης μέρος της διαδικασίας ειρήνευσης επειδή μόνο αυτή θεραπεύει τις πληγές της καρδιάς και αποκαθιστά πλήρως τις κατεστραμμένες ανθρώπινες σχέσεις». Η ΑΦΟΡΜΗ
Οπως όμως έγραψε κάποιος δημοσιογράφος, στην πραγματικότητα ήταν οι επιθέσεις στην Αμερική, η ενεργή Μουσουλμανική τρομοκρατία και ο πόλεμος στο Αφγανιστάν, που κινδύνευσαν να μετατραπούν σε ένα θρησκευτικό πόλεμο, που παρακίνησε τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β~ να υψώσει σημαία αδελφοσύνης και να προσφέρει σε όλο τον κόσμο μια ευκαιρία να προσευχηθεί για ειρήνη, και σχολίασε: «Αυτό είναι το πρώτο παγκόσμιο γεγονός ύστερα από την τραγωδία των Δίδυμων Πύργων, με τη διαφορά ότι εκεί η ειρήνη καταστράφηκε ενώ εδώ η προσπάθεια είναι για να χτιστεί η ειρήνη». Απέναντι στον κίνδυνο να χαρακτηριστούν φονταμενταλιστές, οι ηγέτες των κυριότερων θρησκειών του κόσμου έσπευσαν να δηλώσουν την υποταγή τους στις πολιτικές ηγεσίες και την υπερδύναμη. Διαχώρισαν έτσι τη θέση τους από την "παγκόσμια τρομοκρατία" δείχνοντας ταυτόχρονα την ως συνήθως συμπαράταξή τους με τον ισχυρότερο...
ΗΤΑΝ Ο Λ Ο Ι ΕΚΕΙ . . .
Στη φετινή συνάντηση πήρε μέρος ο ίδιος ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, αντιπρόσωποι του Πατριαρχείου Μόσχας και Μουσουλμάνοι από το Ιράν. Αλλά δεν μπόρεσε να παρευρεθεί ο Ελληνορθόδοξος Πατριάρχης Ιεροσολύμων επειδή η κυβέρνηση του Ισραήλ αρνήθηκε να του χορηγήσει τη σχετική άδεια...
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης άρχισε την ομιλία του λέγοντας ότι η αληθινή ειρήνη έρχεται από τον Θεό, και πρόσθεσε πως η ειρήνη του Θεού και η ειρήνη στη Γη είναι μητέρα και κόρη. Σήμερα για άλλη μια φορά, ύστερα από τα φοβερά ολοκαυτώματα και τις σφαγές τόσων πολλών αθώων θυμάτων, είναι καθήκον μας ν’ αναγνωρίσουμε τις πνευματικές συνθήκες για ειρήνη στη Γη, και όχι μόνο τους οικονομικούς ή άλλους παράγοντες. Αυτές οι συνθήκες περιλαμβάνουν τη δικαιοσύνη και το σεβασμό για την ιερότητα του ανθρώπινου προσώπου, για τον πλησίον μας και την ελευθερία και αξιοπρέπειά του. Πρέπει να μετανοήσουμε και να επιστρέψουμε στον Θεό με πλήρη επίγνωση του αγίου Του θελήματος και με υπακοή σ’ αυτό. Μόνο τότε ο Θεός θα ακούσει τις προσευχές μας και θα χαρίσει σ’ εμάς και όλη την ανθρωπότητα αληθινή ειρήνη στη Γη. Ο φύλαρχος Amadou Gasseto, που συστήθηκε ως αρχιερέας της Vodum Avelekete, μιας παραδοσιακής αφρικάνικης θρησκείας στο Μπενίν, είπε ότι η ειρήνη είναι μια παγκόσμια υποχρέωση που αφορά όλη τη δημιουργία, και πρέπει να ζητήσουμε συγνώμη και να προσφέρουμε θυσίες στα πνεύματα φύλακες (sic) για τη βία που διαπράχθηκε από τον άνθρωπο ενάντια στην ειρήνη. Κατέληξε ζητώντας αλληλεγγύη και δικαιοσύνη μεταξύ των λαών βορά και νότου.
Ο Ραβίνος Israel Singer, Γενικός Γραμματέας του Παγκόσμιου Ιουδαϊκού Συμβουλίου, πρότεινε: «Πρέπει να πείτε στους λαούς σας και εμείς να πούμε στο δικό μας λαό, να αναρωτηθούν αν η γη ή η χώρα που ζούμε είναι πιο σπουδαία από τους ανθρώπους που κατοικούν εκεί. Μέχρι να μάθουμε να το κάνουμε αυτό, δεν θα υπάρξει καθόλου ειρήνη. Αν και καμία θρησκεία δεν διδάσκει να σκοτώνουμε χωρίς διάκριση, η πραγματικότητα έχει δείξει ότι στην πράξη, οι θρησκείες έχουν παρακινήσει πλήθος τρομερών και αιματηρών πολέμων και έχουν χρησιμοποιηθεί επί αιώνες για να παρακινήσουν τον πόλεμο, όπως στην Ευρώπη, στο Κασμίρ, στη Μέση Ανατολή.
Ο Σεΐχης Mohammed Al-Tantawi, πνευματικός ηγέτης των Σουνιτών Μουσουλμάνων και επικεφαλής στο Μουσουλμανικό Πανεπιστήμιο al-Azhar του Καΐρου, έστειλε μήνυμα ευχαριστώντας τον Πάπα για την πρωτοβουλία, τονίζοντας την πιστότητα του Ισλάμ στον Θεό, τον δημιουργό όλης της ανθρωπότητας, τους κανόνες του για σεβασμό «όλων των μονοθεϊστικών θρησκειών που αποκαλύφθηκαν από τον Θεό» και την έμφαση του Ισλάμ στις ηθικές αξίες. «Όλες οι μονοθεϊστικές θρησκείες διδάσκουν ότι τα ανθρώπινα όντα πρέπει να υποστηρίζουν το νόμο και τη δικαιοσύνη, αποκαθιστώντας τους νόμιμους δικαιούχους στα δικαιώματά τους», είπε, κάνοντας αναφορά στις εντάσεις στην Παλαιστίνη.
Ο Setry Nyomi, του Συνδέσμου Αναμορφωμένων Εκκλησιών, αναφέρθηκε στο ερώτημα «Ποιος είναι ο πλησίον μου;» και την εικόνα του Καλού Σαμαρείτη και περιέγραψε πως ο διαθρησκευτικός διάλογος στη Λιβερία και την Ινδονησία πέτυχε να οικοδομήσει κοινωνική αρμονία και ειρήνη σε πολιτικό επίπεδο.
Ο Αιδ. Konrad Raiser, από το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, κάλεσε καθέναν «να διακηρύξει ότι η βία και τρομοκρατία βαδίζουν ενάντια στο αυθεντικό θρησκευτικό πνεύμα και να καταδικάσει την καταφυγή στον πόλεμο στο όνομα του Θεού».
Ο Bhai Sahibji Mohindre Singh, ηγέτης των Σιχ της Ινδίας, τόνισε την ανάγκη για προσπάθειες να οικοδομηθεί ειρηνική και αρμονική συνύπαρξη ανάμεσα στα μέλη των διαφορετικών εθνικών ομάδων, πολιτισμών και θρησκειών.
Ο εκπρόσωπος του Αγγλικανού Αρχιεπισκόπου του Καντέρμπουρι αναφέρθηκε στην ανάγκη να δεχτούμε και να προσφέρουμε συγνώμη. Με αναφορά στην παρούσα παγκόσμια κατάσταση υπογράμμισε την ανάγκη να ενισχυθεί ο ρόλος του ΟΗΕ και οι προσπάθειες των διπλωματών για να επιλύσουν διεθνείς καταστάσεις κρίσης και στον αγώνα να εξαλειφθεί η τρομοκρατία.
. . . ΕΚΤΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Από τη συνάντηση αυτή απουσίαζε η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδας με απόφαση της Ιεράς Συνόδου. Όμως αυτό δεν οφείλεται σε πνευματική αιτία. Κάθε άλλο. Όπως δήλωσε ο επικεφαλής του γραφείου της Ελληνικής Εκκλησίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση Επίσκοπος Αχαΐας στην ιταλική ρωμαιοκαθολική εφημερίδα “Avvenire”, και αναδημοσιεύουμε εδώ από την εφημερίδα ”Ενοριακές Καμπάνες”, η οποία έχει εκτενές ρεπορτάζ αναφέροντας και τις πηγές στο τεύχος 548:
«Στην Ελλάδα βρισκόμαστε μπροστά σε πολύ λεπτή κατάσταση, γιατί ενώ ο Αρχιεπίσκοπος και οι Μητροπολίτες επιθυμούν να έχουν μια σημαντική συνεργασία με την Καθολική Εκκλησία, αυτοί έχουν και ευθύνες προς τον κόσμο, τους πιστούς, πολλοί από τους οποίους δεν είναι προετοιμασμένοι στην προοπτική του διαλόγου, ενώ άλλοι έχουν μια άποψη πιο φονταμενταλιστική για την Εκκλησία. Αυτό για μας είναι μεγάλη πρόκληση, να προετοιμάσουμε τον κόσμο, να τον διαπαιδαγωγήσουμε, για να μην αντιδρά επηρεασμένος από τις προκαταλήψεις και πληροφορίες που δεν ανταποκρίνοναι στα γεγονότα».
Όμως στις ελληνικές εφημερίδες υπήρξαν διαφορετικές δηλώσεις, όπως ότι «η συνύπαρξη με εκπροσώπους άλλων θρησκειών είναι επικίνδυνη». Τελικά οι δημοσιογράφοι δεν μπόρεσαν να καταλάβουν ποια ακριβώς είναι η θέση της Ελλαδικής Εκκλησίας επί της ουσίας γι’ αυτό και η εφημερίδα ”Το Βήμα” έγραψε ότι «Η Ελληνική Εκκλησία δεν μπορεί να δώσει πειστικές απαντήσεις που να θεμελιώνουν τη διακριτική στάση της, την αποχή από την εκδήλωση».
Από ό,τι υποψιαζόμαστε εμείς από τα παραπάνω, επιθυμία της Ελληνικής Εκκλησίας είναι να ακολουθήσει κι αυτή πίσω από το οικουμενικό πνεύμα, όμως εμποδίζεται από άλλους λόγους, –πάντως όχι πνευματικούς– όπως είναι η μέχρι τώρα εχθρική στάση της προς τη Ρώμη, και το μόνο που χρειάζεται είναι να «διαπαιδαγωγηθούν» τα πλήθη ώστε να μην φέρνουν αντιρρήσεις...
ΤΟ ΤΕΛΟΣ
Υστερα από τις δηλώσεις των εκπροσώπων των θρησκειών ο Πάπας Ιωάννης-Παύλος και ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος οδήγησαν τους χριστιανούς από 17 Ορθόδοξες εκκλησίες και 17 Αγγλικανικές και Διαμαρτυρόμενες στην υπόγεια βασιλική για μια οικουμενική λειτουργία προσευχής.
Παράλληλα Φραγκισκανοί μοναχοί συνόδευσαν τα μέλη των 11 άλλων θρησκειών σε ξεχωριστούς χώρους γύρω από την αυλή του μοναστηριού, όπου κάθε πίστη τέλεσε τη δική της λειτουργία προσευχής: οι Ζοροαστριστές ανάβοντας μια φωτιά στην αυλή, οι Μουσουλμάνοι γονατίζοντας σε χαλιά κ.λπ. Από τις αίθουσες αυτές είχαν αφαιρεθεί όλες οι παραστάσεις του Εσταυρωμένου και κάθε άλλο χριστιανικό σύμβολο. Η ημέρα έκλεισε με τελετή που πήραν μέρος όλοι οι ηγέτες των διαφορετικών θρησκειών και διακήρυξαν την αφοσίωσή τους στο έργο της ειρήνης.
«Ομίλησαν διάφοροι άνθρωποι εδώ παρόντες. Άλλά ωμίλησε και η πνοή του ανέμου, πνοή ισχυρή. Η Αγία Γραφή λέγει: “Το Πνεύμα όπου θέλει πνει”. Είθε αυτό το Άγιο Πνεύμα να ομιλήσει σήμερα στις καρδιές όλων ημών», είπε ο Πάπας παρομοιάζοντας με το Άγιο Πνεύμα τον ήχο που ακουγόταν από τις σωλήνες που στήριζαν την σκηνή και το πλαστικό φύλλο που τη σκέπαζε, καθώς δονούνταν από τον άνεμο.
«Ποτέ πλέον βία, πόλεμος ή τρομοκρατία. Στο όνομα του Θεού, κάθε θρησκεία να φέρει στη γη δικαιοσύνη και ειρήνη, συγχώρεση και ζωή, αγάπη!»
Ύστερα από αυτή τη σύντομη επίκληση του Πάπα όλοι οι ηγέτες μετέφεραν από μια λαμπάδα στο κέντρο της πλατφόρμας για να συμβολίσουν τις φλόγες της ειρήνης που χρειάζονται για να ζεστάνουν τις καρδιές όλων των ανθρώπων. Στην τελετή αυτή συμμετείχε και ο Ιταλός Πρόεδρος Carlo Azeglio Ciampi, που τοποθέτησε τη λαμπάδα του μαζί με εκείνες των θρησκευτικών ηγετών για να διαδηλώσει αφοσίωση εκ μέρους των εθνικών κοσμικών εξουσιών στη συμμετοχή στο έργο των θρησκευτικών ηγετών.
ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ
Και τι έγινε με την ειρήνη; Προς το παρόν όλοι μιλούν για επικείμενη επίθεση των ΗΠΑ και των συμμάχων στο Ιράκ... Ταυτόχρονα στο Ισραήλ οι επιθέσεις ανάμεσα στους αντιμαχόμενους συνεχίζονται σχεδόν καθημερινά ενώ νεκροί προστίθενται και στα δύο στρατόπεδα. Σε άλλες χώρες ένας ακήρυχτος “πόλεμος” μεταξύ διαδηλωτών και οργάνων των κυβερνήσεων (π.χ. Αργεντινή) συνεχίζεται αφήνοντας πίσω τα δικά του θύματα μεταξύ των αμάχων.
Αλλά υπήρξε και κάτι άλλο. «Αυτό το γεγονός δείχνει ότι δεν είναι οι διαφορετικές θρησκείες που διαιρούν τους ανθρώπους, αλλά τα διαφορετικά οικονομικά συμφέροντα και οι διαφορετικοί πολιτισμοί», είπε σοφά ένας μοναχός της οργάνωσης Assisi Pax. Και είναι γεγονός ότι όπου υπάρχουν συγκρούσεις, αυτές στην πραγματικότητα παρακινούνται από πολιτικά ή κοινωνικά κίνητρα, η δε θρησκεία είναι μόνο μια βολική δικαιολογία...
Όπως στο παρελθόν έτσι και στη δική μας εποχή, οι κυριότερες θρησκευτικές διαμάχες προβάλλονται ως εργαλείο πολιτικής εκμετάλλευσης ή ξένων επιρροών. Ιδιαίτερα μάλιστα τον τελευταίο αιώνα η κυριότερη αφορμή των “θρησκευτικών” πολέμων που μάτωσαν Ασία και Αφρική οφειλόταν στον δάχτυλο των κατακτητών οι οποίοι εγκαταλείποντας τις “κτήσεις” τους ήθελαν να αφήσουν στους ιθαγενείς μόνο στάχτες... |
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟΝ ΠΙΝΑΚΑ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΤΕΥΧΟΥΣ